çökmek

çökmek
SÖZLÜK ANLAMI

Bulunduğu düzeyden aşağı inmek, çukurlaşmak:
"Toprak çökmek. Yol çökmek."- .

Üzerinde bulunduğu yere yıkılmak:
"Tavan çökmek. Döşeme çökmek. Ev çökmek."- .

(-e) Çömelmek:
"Suyun başına çöküp ellerini, yüzünü yıkamaya koyuldu."- H. F. Ozansoy.

(-e) Oturmak, birdenbire oturmak:
"Soluk soluğa yere çöktü."- F. R. Atay.

Deve, sığır vb. olduğu yere oturmak:
"Boz renkli bir kaya, tıpkı çökmüş bir hecin sırtını andırıyordu."- Y. K. Karaosmanoğlu.

Şakak, avurt vb. içeri doğru girmek, çukurlaşmak:
"Kadının yanakları daha fazla çöktü."- H. E. Adıvar.

Basmak, yayılmak:
"Geceleri bazen öyle bir sessizlik çöküyor ki muharebenin bu yerlerde olduğuna insanın inanamayacağı geliyor."- N. F. Kısakürek.

Sis, duman vb. inerek kaplamak:
"Alaca karanlıklar çökerken köşk bahçesinin parmaklıklarında görünmektedir."- S. Birsel.

mecaz Sarsılıp dinçliğini yitirmek:
"Şayet iradesiz bir adamsanız az zamanda çürüyüp çökmeniz pek mümkündür."- R. H. Karay.

Tortu dibe inmek.

mecaz Son bulmak, yıkılıp dağılmak:
"Bir gün vatan çöktü ve millî mabetler istila edildi."- A. Gündüz.

(-e), mecaz Yoğun bir biçimde duymak:
"Mustafa Kemal'in içine ilk defa bu lisede vatan kaygısı çöktü."- F. R. Atay.

"çökmek" nasıl hecelerine ayrılır
çök-mek

1,953125E-02