hakim
| |||||
hakim Bilge. din b. (***) Her şeyi bilen (Tanrı). Egemenliğini yürüten, buyruğunu yürüten, sözünü geçiren, egemen: "Arkasında yavaş fakat çok hâkim bir ses işitmişti."- A. Gündüz. Başta gelen, başta olan, baskın çıkan. Duygu, davranış vb.ni iradesiyle denetleyebilen (kimse): "Bir kere sinirlerine bu kadar hâkim oyuncu görmedim."- H. Taner. Yüksekten bir yeri bütün olarak gören: "Denize hâkim bir köşk."- . isim, hukuk Yargıç. Baskın. "hakim" nasıl hecelerine ayrılır ha-kim | |||||
Bilgi yarışması | Oyun | Firma bilgisi | Hastalık sitesi | Link sitesi | Rüya tabirleri Ücretsiz program | Şifalı bitkiler | Tıp sözlüğü | Türkçe sözlük | Yemek tarifleri | | |||||
Kullanıcıların yorum ekleyebildikleri, kelime arayabildikleri geniş kapsamlı, |