kabuk TÜRKÇE SÖZLÜK - KABUK - kabuk
Ana sayfa


kabuk
  • SÖZLÜK ANLAMI

  • Bir şeyin üstünü kaplayan ve onu dış etkilere karşı koruyan, kendiliğinden oluşmuş sertçe bölüm, kışır:
    "Ağaç kabuğu."- .
    "Meyve kabuğu."- .
    "Midye kabuğu."- .

    Ekmeğin pişme sırasında içinden daha çok sertleşen dış bölümü.

    gök bilimi Bir sıvı veya gazı dıştan saran, sert katman:
    "Yer kabuğu."- .

    tıp (***) Deri üzerinde bir yaranın veya sivilcenin kurumasıyla oluşan sertçe bölüm.

    hayvan bilimi Bir hayvanı dıştan örten kitinli, kalkerli, silisli, kemiksi veya boynuzsu örtü, kavkı:
    "Herhâlde kabuklu bir deniz hayvanının kabuğu kesmiş olacak."- S. F. Abasıyanık.

    "kabuk" nasıl hecelerine ayrılır
    ka-buk



    İlgili Kelimeler

    çağanoz
    dalkıran
    dalkurutan
    dış odun
    eş kanatlı
    ıstakoz ağı
    kabuğumsu
    kabuk bilimi
    kabuklanma
    kabuklanmak
    kabuklaşma
    kabuklaşmak
    kabuklular
    kavkı
    kerevit
    kışır
    korteks
    kütikül
    langust
    meryem pelesengi
    su piresi
    tespih böceği
    yakı ağacı


    Bilgi yarışması | Oyun | Firma bilgisi | Hastalık sitesi | Link sitesi | Rüya tabirleri
    Ücretsiz program | Şifalı bitkiler | Tıp sözlüğü | Türkçe sözlük | Yemek tarifleri |

    Kullanıcıların yorum ekleyebildikleri, kelime arayabildikleri geniş kapsamlı,
    dizinler halinde 120.000 türkçe kelime içinde gezme ve arama
    ayrıca anlam girebilme imkanı, geniş kapsamlı türkçe sözlük


    ©2005 birsozluk.com

    2,734375E-02