köken
| |||||
köken Bir şeyin çıktığı, dayandığı temel, biçim, neden veya yer, menşe: "Yazının kökeni resimdir."- . Soy, asıl. ticaret Bir malın üretildiği veya yapıldığı, alındığı, getirildiği yer, menşe, orijin. halk ağzında Kavun, karpuz, kabak vb. bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları. eskimiş Tulumbacı hortumlarının uç kısmındaki sarı maden sap. "köken" nasıl hecelerine ayrılır kö-ken İlgili Kelimelerdinî bayrametimolog etimoloji etimolojik karakucak kök bilgisi köken bilimci köken bilimsel kökenlenme kökenlenmek kökenli kökensel kökensiz menşe şehadetnamesi menşeli orijin soya | |||||
Bilgi yarışması | Oyun | Firma bilgisi | Hastalık sitesi | Link sitesi | Rüya tabirleri Ücretsiz program | Şifalı bitkiler | Tıp sözlüğü | Türkçe sözlük | Yemek tarifleri | | |||||
Kullanıcıların yorum ekleyebildikleri, kelime arayabildikleri geniş kapsamlı, |