TÜRKÇE SÖZLÜK - KURU

kuru TÜRKÇE SÖZLÜK - KURU - kuru

kuru
SÖZLÜK ANLAMI

Suyu, nemi olmayan, yaş ve nemli karşıtı:
"Yanakları kuruydu fakat gözleri tamamıyla siyah yaştı."- H. E. Adıvar.

Yağış almayan veya üzerinde bitki olmayan:
"Kuru çöl. Kuru tepeler."- .

Daha sonra kullanılmak için kurutulmuş, taze ve yeşil karşıtı:
"Evlerin önlerine kuru meşe dallarıyla örtülü çardaklar yapmışlar."- R. H. Karay.

Canlılığını yitirmiş (bitki):
"Çiçek açmaz kuru bir ağaç, ötmeyi unutmuş bir kuş mu oldum?"- H. E. Adıvar.

mecaz Zayıf, çelimsiz, arık, sıska, kaknem:
"Kara, kuru, kibirli, kazık gibi bir kadın!"- H. E. Adıvar.

Salgısı olmayan:
"Kuru öksürük. Kuru egzama."- .

Döşenmemiş, çıplak:
"Salih Reis, dört kuru duvardan ibaret fukara kapısından gördüğü mavi denize baka baka ölmek istiyordu."- Halikarnas Balıkçısı.

Katıksız, yanında başka şey olmayan (yiyecek):
"Kuru çayla karın doyar mı?"- .

Etkisi ve sonucu olmayan:
"Şahsına topluluğun isteğini emanet edenler boş bir riya, kuru bir şeref olsun diye laf etmediler."- R. E. Ünaydın.

mecaz Heyecanı, tadı olmayan, tekdüze:
"Kuru, zevksiz bir hayat."- .

mecaz Akıcı olmayan, duygudan yoksun:
"Kuru bir anlatım."- .

isim Kuru fasulye.

"kuru" nasıl hecelerine ayrılır
ku-ru

0,0546875